گفتم :

تمام وجودم از آن تو بود

مشکلم چیست که با من چنین میکنی ؟

گفت :

آنقدر خوبی که حالم را بهم میزنی ...

امشب

من و تو

گناه را به تصویر میکشیم

ببین

خدا هم اینجاست

با همان لبخند مهربان و

سیگار برگ

اتفاقی در پیش است

گناه

زیباترین نعمت خداست ...

خدایا کسی که کسی که عاشقش بودم دورازچشم من روسجاده تو گف چجوری تظاهرب دوست داشتنش کنم

بتنونی براش جون بدی............

یعنی بتونی براش همه کارکنی

بتونی بهش بگی زندگیمی

بهش بگی ازدنیا بیشتر میخوامت

از جونم بیشتر

هرروز صورت ماهشو ببینی بهش بگی دوستت دارم

براش هرروز بتونی گل بدی

سلام عزیز مهربون، اجازه هست بشم فدات؟

اجازه هست تو شعر من، اثر بذاره خنده هات؟

شب که می شه یواش یواش، با چشمک ستاره هاش

اجازه هست از آسمون، ستاره کش برم برات؟
 
اجازه هست بیای پیشم یه كم بگم دوست دارم؟

تو هم بگی دوسم داری بارون بشم دل ببارم

بریم تو باغ اطلسی بی رنج و درد بی كسی

بهت بگم اجازه هست گل روی موهات بذارم
 
اجازه هست خیال کنم، تا آخرش مال منی؟

خیال کنم دل منو، با رفتنت نمی شکنی؟

اجازه هست خیال کنم، بازم میای می بینمت؟

با اون چشای مهربون، دوباره چشمک می زنی؟
 
طپش طپش با چشمكت، غزل بگم برای تو

با اتكا به عشق تو، تو زندگی برم جلو؟

هر چی بگی نه نمی گم، جونم بخوای برات می دم

هر چی می خوای بهم بگو، فقط بهم نگو برو..

اجازه هست بازم تو خواب، بوس بكارم كنج لبات

یه شعر تازه تر بگم، به یاد شرم گونه هات

نشونیتو بهم می دی؟ تا پنهون از چشم همه

ورق ورق نامه بدم بازم برات

مریم ، زیباترین گل بهاره

عشقش پیش من یادگاره

دلم پر از شکوفه های مریمه

و نبودش آغاز مرگمه

مریم ،عاشقانه ترین واژه

هنور دل دوسش داره

هنوزم طفلی دل امیدواره

هنوز به یادش بی تابه

مریم، زیباترین رویا

کسی که بی او شدم تنها

درد دل می کنم با غمها

به یادش روزها و شبها

شبا مستم ز بوی تو / خیالم پر ز روی تو
خرامون از خیال خود / گذر کردم ز کوی تو

بازم بارون زده نم نم / دارم عاشق می‌ شم کم کم
بذار دستاتو تو دستام / عزیز هر دم ، عزیز هر دم

گناه من تویی جادو / نگاه من تویی هرسو
نرو از خواب من بانو / تویی صیاد منم آهو

شب تنهایی زار و / کسی هرگز نبود یار و
خراب یاد تو بودم / تو بردی از نگات مار و

بازم بارون زده نم نم/ دارم عاشق می‌ شم کم کم
بذار دستاتو تو دستام / عزیز هر دم ، عزیز هر دم

          باران که می بارد تو می آیی                 باران گل، باران نیلوفر                         باران مهر و ماه و آئینه                   باران شعر و شبنم و شبدر      

باران که می بارد تو در راهی            از دشت شب تا باغ بیداریاز عطر عشق و آشتی لبریز             با ابر و آب و آسمان جاری

غم می گریزد، غصه می سوزد        شب می گدازد، سایه می میردتا عطرِ آهنگ تو می رقصد              تا شعر باران تو می گیرد

از لحظه های تشنه ی بیدار             تا روزهای بی تو بارانیغم می کشد ما را و می بینی         دل می کشد ما را تو می دانی